هشدار امام خمینی(ره) به مسئولین در خصوص خطر دنیا گرائی:

روزی که مسئولان ما از خوی کوخ نشینی فاصله بگیرند و کاخ نشین شوندباید فاتح انقلاب را خواند.

شهادت،برنده ترین سلاحی است که هیچ دشمنی را یارای مقاومت در

برابر آن نیست.وبه قولی یکی از بهترین و حیات بخش ترین سرمایه هایی

که در تاریخ تشیع وجود دارد،شهادت است.در فرهنگ اسلامی ما شهادت

مرگی دلخواه است که مجاهد مسلمان با آگاهی و شعور انتخاب می کند.

در واقع شهادت ،اینطور نیست که مانند مرگی باشد که از طرف دشمن

تحمیل شده باشد.شهادت در فرهنگ ما به مانند درجه ای است ، هدف

است،اصالت است،تکامل است،یک مسئولیت است، یک راه میان بر برای

صعود به قله معراج بشریت است و یک فرهنگ است.

امروزه این همه به عنوان یک سرمایه بزرگ انقلاب و جنگ تحمیلی و اندیشه های

ناب حضرت امام قدس سره برای نسل جدید عادی و جا افتاده شده است.

حسین بیشتر از آب تشنه لبیک بود اما افسوس که به جای افکارش

زخمهای تنش را نشانمان دادند و بزرگترین درد او را بی آبی معرفی

کردند.«شریعتی»

او(امام حسین علیه السلام)فرزند خانواده ای است که هنر خوب مردن را

در مکتب حیات،خوب آموخت است.آموزگار بزرگ شهادت اکنون برخاسته

است تا به همه آنها که جهاد را تنها در توانستن می فهمند و به همه آنها

که پیروزی بر خصم را تنها درغلبه،بیاموزد که شهادت نه یک باختن،که یک

انتخاب است،انتخابی که در آن مجاهد با قربانی کردن خویش در آستانه

معبد آزادی ومحراب عشق،پیروز می شود و حسین(وارث آدم)که به

بنی آدم زیستن داد- و«وارث پیامبران بزرگ»-که به انسان چگونه باید

زیستن را آموختند-اکنون آمده است تا در این روزگار به فرزند آدم چگونه

باید مردن را بیاموزند.

شهادت، هنر مردان خداست، چنانکه خوب زیستن و خوب زندگی کردن،

هنر مردان الهی می باشد.خوب مردن نیز هنری است که در درجه اول

شهدا آن را به ارث می برند.شهدا شمع های فراوانی هستند که با نثار

هستی و وجود خود در محضر حق تعالی پیروز می شوند.سید الشهداء

سمبل و الگوی خوب مردن(شهادت) در همه اعصار است.

مقتدایان امام حسین (ع) کسانی هستند که از مایه جان خویش در راه

خدا نثار می کنند و به راستی حسین آموزگار بزرگ شهادت است که

هنر خوب مردن را در جان بی تاب انسانهای عاشق،تزریق می کند.

(دکتر علی شریعتی)

کسی که راه غلط را می رود بیشتر شانس آنرا دارد که به راه آید

وبه جائی برسد، تا کسی که راه (درست را)غلط می رود!

عید غدیر مبارک

غدیر،عید کسی است که جدیت هدفمند کردن زندگی و اهمیت

کوشیدن در بندگی را به ما نشان داد.او که از ما می خواست:

در این عید،از محرومان دل نوازی کنیم و آن را آغازی قرار دهیم

برای خود سازی.و برای آنکه درسی به ما بیاموزد ، نوشت:

« من آفریده نشدم که،خوردن خوراکیهای پاکیزه، به خود سرگرمم

ساخته و همچون چارپایانی بسته به آخور باشم که همه به یونجه

پردازد.یا به نبسته اش مانم که خاکروبه برهم زند تا علف بیابد و

شکمبه پر سازد. و چنان سرش گرم باشد که از آن چه بر سرش

آرند غافل ماند! یا مگر مرا آفریده اند تا بیکار رهایم کنند و اوقات

همه ، به بیهودگی سرکنم و مرا به حال خود وانهند»؟!

                                                           (نهج البلاغه،نامه45)

آری این کلام آن اَبَرمرد مردانگی و غیرت است.او که هشدارمان

می داد که: مسئوول اید و پرسیده می شوید که:چه نموده و

چگونه سر کرده اید؟!

او که آنچه را همه جدی می گیرند _دنیا_به بازی می گرفت.

و مرگ و قیامت را _ که همه در بازی زندگی، به آسانی فراموش

کرده یا خود را به فراموشی زده اند_ جدی.

پارتی بازی بعد از مسئله بیکاری و گرانی یا تورم ، در ردیف سوم

مسایل و معضلات مهم اجتماعی قرار دارد.که در حال حاضر به یک

آفت شایع در تشکیلات اداری تبدیل گشته است.

پارتی بازی یا همان بند (پ)که در کشور ما منظور از آن پول و پارتی

می باشد که متاسفانه در کشور ما جای خودش را با ضابطه عوض

نموده است.و معلوم نیست خلاء قانونی آن کجاست که نمی شود

با آن به مبارزه بر خواست!؟

یلدا داریم تایلدا!!

عده زیادی ازهمین مسلمونای اطراف ما هستند که همه شبهای

آنها شب چله و شب یلداست! البته به این معنا که شبهای اونها

همیشه مثل شب چله همیشه سرد و طولانی است و از شب چله

فقط طولانی ، فقر وسرما نصیب اونها(محرومین)شده است.

همه شبهای سال برای اونها شب چله است اما بدون میوه و آجیل!

اونها صبح تا شام به صورت خانوادگی در جاهای مختلف به کارگری

مشغول هستند و نمی فهمند که شب چله، کی آمد و کی رفت.

اونها در مایحتاج اولیه و لقمه نان خود مانده اند وبا فقر گریبانگیر هستند

دیگه شب یلدا برای آنها معنائی ندارد.

در گوشه وکنار شهرمان دیده می شود که مردم خود را برای شب یلدا

آماده می کنند.میوه های رنگارنگ،زیبا و دل فریب در بسیاری از مغازه ها

در سبد های مخصوص چیده شده است.میوه هایی را که اونها (محرومین)

تا به حال حتی لمس هم نکرده اند.

به راستی آیا درست است که یلدای خانواده هایی این چنین باشد و یلدای

خانواده های بیشماری آنچنان باشد.

راستی شب یلدای شما چگونه است؟

سلام بر ذی القعده و مولودش، رضا

سلام برذی الحجه و اعیادش،قربان وغدیر

سلام بر عرفه و رازو نیازش

سلام بر حسین و اصحابش

سلام بر قلبهایی که در روز عرفه بخشیده و پاک می گردند

سلام بر عرفه وناله های عرفه

سلام بر دلهای شکسته روز عرفه

سلام بر تضرع کنندگان عرفه

سلام بر گنهکاران بخشیده شده در روز عرفه

روزی حضرت علی(ع) به یکی از عاملینش نامه ای می نویسد که

من شنیدم فلان کس از اموال عمومی دزدی کرده است؛

اگر تحقیق کنم و چنین چیزی واقعیت داشته باشد،گردنش رامی زنم.

چرا؟ زیرا از نظر بینش علی(ع)،خیانت اقتصادی به مردم در اموال اجتماعی

حکم قتل را دارد.اما اکنون چی؟