روسودرکتاب خود به نام ( امیل ) معتقد است که بدبخت ترین کودکان،آنهایی هستند که والدین آنها،آنهارا در ناز ونعمت پرورش می دهند! نمی گذارند سردی وگرمی دنیا را بچشند، ووپستی وبلندی جهان را لمس کنند، این گونه کودکان در مقابل سختیها حساس می شوند ودرمقابل لذتها بی تفاوت ، همچون ساق نازک یک درخت می شوندو در مقابل هر نسیمی می لرزند وکوچکترین حادثه سوئی آنان را ناراحت

می کند، تا جائی که یک حادثه کوچک آنان را به فکر خود کشی می اندازد. و از آن طرف ، هرچه موجبات لذت به آنها داده شود به هیجان نمی آیند ونشاط پیدا نمی کنند،

این گونه انسانها هرگز طعم نعمت ها را درک نمی کنند. گرسنگی نچشیده اند.تامزه غذا را بفهمند. بهترین غذاها برای ایشان کم ارج تر وکم لذت تر از نان جوینی است که یک بچه دهاتی می خورد.

( از کتاب عدل الهی_ آیت الله شهید مرتضی مطهری )

ایا نظاره کردی ، سربی بد ن برقصد؟          یاپیکری چو مرمراندر کفن برقصد؟
آیا نظاره کردی ، سنگی به نا له آید ؟           یا واعظی به منبر درانجمن برقصد ؟
آیا نظاره کردی ، سقفی فرو بریزد              مردی به شیون آید ، درسوک زن برقصد؟
آیا نظاره کردی ، اززخم تیرصیاد               پرکنده مرغ عشقی،اندرچمن برقصد؟
آیا نظاره کردی،با چهچه مسلسل                 در خون دلاوری از، عشق وطن برقصد؟
آیانظاره کردی ، درحجله نو عروسی           رخت عزا بپوشد ، با اهرمن برقصد ؟
آیا نظاره کردی ، گهواره ای بسوزد             طفلی درون آتش ، تا سوختن برقصد ؟
آیا نظاره کردی ، احوال عاشقی را              کزنای جان بنالد ، بازخم تن برقصد ؟
آیا نظاره کردی ، با آه وناله استاد                در خون غزل سراید ، برلب سخن برقصد؟
                                                                                  ( استاد علی طالب )

......اگر تنها ترین تنها شوم ، با ز خدا هست.او جانشین همه نداشتن هاست. نفرین وآفرینها بی ثمر است. اگر تما می خلق گرگهای هار شوند و از آسمان هول و کینه بر سرم بارد ، تو مهربان و جاودان آسیب نا پذیر من هستی. ای پناهگاه ابدی تو می توانی جانشین همه بی پناهی ها شوی.

نمی دانم پس از مرگ چه خواهم شد
نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد سا خت
ولی بسیار مشتا قم         که از خاک گلویم سوتکی سازد
گلو یم سوتکی باشد
به دست طفلکی گستاخ و بازیگوش
و او یک ریزو پی در پی
دم گرم خمودش را
در گلویم بفشارد
و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد
بدینسان بشکند دائم
سکوت مرگبارم را

قلم:رهبر افکار جوامع بشری است.

قلم:با فروق هدایتگرش تاریکیهای گمراه کننده را از بین می برد و در پرتوش حق ازباطل شناخته می شود.

قلم: نگهبان مال وجان وناموس مردم است.

قلم:جنایتکاران خوش خط وخال را رسوا می کند.

قلم: ستمگران را از کرسی قدرت به زمین می افکند.

قلم: پرده زهدفروشان ریا کار را می درد.

قلم: ناله مظلوم را زیر شلاق ستم به گوش انسان دوستان می رساند.

قلم:تجربه و دانش گذشتگان را به آیندگان هدیه می کندو انسانها را به رستگاری وکمال می رساند.

   منت از خلقی برای لقمه ای نان می کشیم       دیگری نان می دهد ما ناز اینان می کشیم

   چون توکل نیست کار ما بدست مردم است        خواجه ما را منتظر ما ناز دربان می کشیم

                                           ***********************
   حضرت علی(ع):
   التماس به خدا شجاعت است، اگربرآورده شود حاجت است واگر برآورده نشودحکمت است.
   التماس به خلق خدا شرمندگی است، اگر برآورده شود منت است و اگربرآورده نشود ذلت است.
                                           ***********************
   ما در این انبارگندم می کنیم        گندم جمع شده را گم می کنیم
   می نیاندیشیم آخرمابه هوش       کین خلل درگندم است ازمکرموش
   اول ای جان دفع شرموش کن       وانگهی درجمع گندم کوش کن
   بشنوازاخبارِآن صدرالصدور            لاصلاةتٌم الابالحضور
   گرنه موشی دزددراین انبان ماست       گندم اعمال چل ساله کجاست؟