مهم ترین شعار امام حسین(ع) ، شعار عزت بود.فرمودند که آدم های فرومایه و

پست می خواهند عزت ما را بگیرند و ما را دچار ذلّت کنند:

آن انسان بی ریشه و بی اصل،من را بین دو کار مخیر کرده،بین اینکه کشته شوم

(با عزت) و (زنده بمانم ) با ذلّت،دور است از ما پذیرش ذلّت.

منظور حضرت این است که آنها خواستند ما تابع خواسته ها و هوس های آنها

باشیم و در مقابل خواسته های باطل آنان تسلیم شویم.

حضرت اینها را مظاهر ذلت می دانند و با آنها بیعت نمی کنند زیرا که بیعت با

چنین گروهی مساوی با ذلّت است.

از نظر امام حسین (ع) زمانی عزت محقق است که جامعه ارزش های خود را

لکه دار نبیند و بتواند،بدون مانع، آرمانهای بلند و والای خودش را ادامه دهد.

همچنین جامعه بتواند ارزشهای خود را نمودار سازد و ناگزیر نباشد که زیر فشار

دیگران از اهداف و غایات مدّنظر خود،دست بردارد.

بنابراین از دیدگاه امام حسین (ع)،عزت آن است که انسان آزاد باشد تا بتواند

آرمان های بلند خود را نمایان ساخته وبه آنها جامه ی عمل بپوشاند و موانعی

را  هم که سر راه این آرمان ها قرار دارد ، به سر پنجه ی تدبیر از سر راه بردارد

و توان رفع این موانع را هم داشته باشد و دیگران را هم در این مسیر با شکوه

راهنمایی کند.

آنکه ما را بر صراط حق هدایت می کند، چهارده قرن است بر دلها حکومت میکند.

تا حسین داریم بی تردید اهل عزتیم.شیعه با عشق حسین احساس عزت میکند.

خوف محشر از کسی باشد که او بی صاحب است،صاحب ما در قیامت هم قیامت

می کند. یا حسین.