نماز

شدن انسان

نیایش تلاش برای شدن وزنده ماندن

نیا یش خواستن است

خواستن انسانی است که از آنچه دارد خوشنود نیست و در آنچه که هست رنج میبرد بعبارت دیگر نیایش طرح خواستها و ایده آل های متعا لی و برتر از آنچه که هست انسا نی است که از بودن رنج میبرده و به شدن گرایش دارد اینست که میتوان نیایش را شکایت از واقعیت وخواستن حقیقت خواند.

ونیایشگر را شورشی زمان زیرا هر کسی چیزها ئی را میخواهد که ندارد و در عین حال بوضع موجودیش قانع نیست بنظر من هرکه بیشتر از آنچه دارد بخواهد و بیشتر در آنچه هست احساس تنگی ورنج بکند پویا تر است و بهمین نسبت انسان تر چه کسی که در روز مرگی و زندگی عفن ( گندیده ، پوسیده ) مصرفی و لذت به بودن خویش افتخار میکند و کسی که پایگاه انسانی عمیق خود را در کا ئنات نمی داند به رکود خو کرده است و از وضع خویش آگاه نیست یعنی او دیگر انسان نیست یک لش مرده است.

آدمی به میزانی که دارای توقعا تی بزرگ ومتعا لی است انسان است افراد کم مایه و سطحی هستند که خواستهاشان اندک ومبتذل است تنها با توجه بسرگذشت حقیر وننگین چنین کسانی است که میتوان اهمیت ونقش سازندگی وانقلابی و.........اشکا ل رسمی نیایش را در مذ اهب بویژه مذاهب ابراهیمی در تغییر وجدانها ی کور ونا آگاه در یافت زیرا جنبه رسمی و عبا دی  یافتن نیایش دعوتی است آگاهانه برای اندیشیدن و طرح نیازهای آدمی.نیایش در اسلام تفکر و توجه روی مسئولیتهائی است که در قبا ل خداوند یعنی در حقیقت در برابر توده های جهان  داریم  ونیایش در شکل رسمی اش نماز یک پیمان مکرر با خدابستن است تجدید عهد دائمی و همه روزه است برای بهتر انسان بودن و بهتر مسلما ن بودن و برای بردوش کشیدن بارهای گرانی که با خدا وند تعهد کرده ایم پیمانی است آگاهانه با خودوند که همواره در مسیر شرافت انسانی ونا موس کائنات و قوانین خداوند قدم برداریم درایستادن به نیایش صبحگاهان شروع روز به این میاندیشیم که در انجام رسالت خویش درآن روز چه طرحی داریم و در پایان روز بجمع بندی کارهائی که کرده ایم می نشینیم و خود را با این پرسش مواجه می کنیم که درسست کردن بنیاد کاخهای ستمگران و عوامل خیانتگر درجامعه چه اقدامی ، عدلی  کرده ایم. برای نیایش سه  بعد اساسی میتوان در نظر گرفت :

1- وسیله ای برای نگاه وتجدید نظر در خویش و آرزوهای خویش واندیشه بسرنوشت جامعه وانسان .

2- بمثابه پیمان با خداوند و تجدید پیمانهای مکرر.

3- اتکا به خدا و یاوریهایش واتکا به استعداد های نهفته در انسان.

( بر گرفته از سخنان دکتر علی شریعتی)