روایاتی در باب عطر زدن زن وجود دارد که بعضا از آنها حرمت استعمال عطر و یا حکم زنا برای استعمال کننده آن - زن - صادر گردیده است و یا بیان اینکه مورد لعن قرار میگیرد . مانند :
مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِی عَمْرٍو الْجَلَّابِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع أَیُّمَا امْرَأَةٍ بَاتَتْ وَ زَوْجُهَا عَلَیْهَا سَاخِطٌ فِی حَقٍّ لَمْ تُقْبَلْ مِنْهَا صَلَاةٌ حَتَّى یَرْضَى عَنْهَا وَ أَیُّمَا امْرَأَةٍ تَطَیَّبَتْ لِغَیْرِ زَوْجِهَا لَمْ تُقْبَلْ مِنْهَا صَلَاةٌ حَتَّى تَغْتَسِلَ مِنْ طِیبِهَا کَغُسْلِهَا مِنْ جَنَابَتِهَا 1
ابْنُ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عَبْدِ الْحَمِیدِ عَنِ الْوَلِیدِ بْنِ صَبِیحٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَیُّ امْرَأَةٍ تطیبت ثُمَّ خَرَجَتْ مِنْ بَیْتِهَا فَهِیَ تُلْعَنُ حَتَّى تَرْجِعَ إِلَى بَیْتِهَا مَتَى مَا رَجَعَتْ2
" رسول خدا - صلّی الله علیه و آله - فرمود: هر زنی که خود را خوشبو نماید و از منزل خارج شود تا زمانی که بر می گردد مورد لعنتِ (خدا و ملائکه) قرار می گیرد. "

از مجموع روایات صادره در باب نهی استعمال عطر در زنان و نیز سیره حضرت زهرا (س) ( پوشاندن خویش از فرد نابینا که یکی از علل آن را استشمام بوی خویش توسط آن فرد بیان فرموده بودند ) و نیز منضم نمودن روایات مبنی بر جواز استعمال عطر ، بر می آید که استعمال عطر برای زن و مرد فی نفسه مانعی ندارد و تنها حکم حرمت آن شامل موردی می شود که استعمال عطر توسط زن تعمدا برای نامحرم باشد و یا جلب توجه نماید - این دو قید بسیار مهم است لطفا دقت فرمایید - حتی اگر برای نامحرم استعمال نشود اما اگر جلب توجه نامحرم را کند ، حرام است .
نکته دیگر در توضیح روایاتی که در باب زناکار بودن زن است ممکن است مبنی بر این باشد که هر یک از اعضا و جوارح زنایی دارد که ممکن است روایت مورد بحث ناظر به ارتکاب این نوع گناه باشد نه زنا و فاحشه معروف و مشهور .
_______
1- الکافی 5 518 باب التستر ..... ص : 518
-2 بحارالانوار، ج 100، ص 247