قسم به خال سیاهت،که جز تو یار ندارم
به پیش هیچ کسی جز تو من قرار ندارم
قسم به چشم خُمارت که در تمام دو عالم
نگار من توئی و جز تو من نگار ندارم
قسم به قامت سروت،که ورشکسته ام اکنون
به پیش هیچ کسی جز تو اعتبار ندارم
قسم به زلف کمندت،که مست روی تو هستم
به وقت یاد تو من از خود اختیار ندارم
قسم به خاک قدومت،که خاک پای تو باشم
جز این بدرگه حق دیگر افتخار ندارم
قسم به قلب رئوفت که ریزه خوار تو هستم
به غیر بندگی درگه تو کار ندارم
قسم به شوق وصالت تویی بهار وجودم
به بوستان دلم بی تو من بهار ندارم
