او(امام حسین علیه السلام)فرزند خانواده ای است که هنر خوب مردن را
در مکتب حیات،خوب آموخت است.آموزگار بزرگ شهادت اکنون برخاسته
است تا به همه آنها که جهاد را تنها در توانستن می فهمند و به همه آنها
که پیروزی بر خصم را تنها درغلبه،بیاموزد که شهادت نه یک باختن،که یک
انتخاب است،انتخابی که در آن مجاهد با قربانی کردن خویش در آستانه
معبد آزادی ومحراب عشق،پیروز می شود و حسین(وارث آدم)که به
بنی آدم زیستن داد- و«وارث پیامبران بزرگ»-که به انسان چگونه باید
زیستن را آموختند-اکنون آمده است تا در این روزگار به فرزند آدم چگونه
باید مردن را بیاموزند.
شهادت، هنر مردان خداست، چنانکه خوب زیستن و خوب زندگی کردن،
هنر مردان الهی می باشد.خوب مردن نیز هنری است که در درجه اول
شهدا آن را به ارث می برند.شهدا شمع های فراوانی هستند که با نثار
هستی و وجود خود در محضر حق تعالی پیروز می شوند.سید الشهداء
سمبل و الگوی خوب مردن(شهادت) در همه اعصار است.
مقتدایان امام حسین (ع) کسانی هستند که از مایه جان خویش در راه
خدا نثار می کنند و به راستی حسین آموزگار بزرگ شهادت است که
هنر خوب مردن را در جان بی تاب انسانهای عاشق،تزریق می کند.
(دکتر علی شریعتی)
