امام رضا (ع) می فرمایند:

عقل شخص مسلملن تمام نیست،مگر این که ده خصلت را دارا باشد:

1-از او امید خیر باشد.2-از بدی او در امان باشند.3- خیر اندک دیگری را بسیار شمارد.4-خیر بسیار خود را اندک شمارد.5- هرچه حاجت از او خواهند دلتنگ نشود.6-در عمر خود از دانش طلبی خسته نشود.7- فقر در راه خدایش از توانگری محبوبتر باشد.8- خواری در راه خدایش از عزت با دشمن محبوبتر باشد.9-گمنامی را از پرنامی خواهانتر باشد.سپس فرمود:دهمی چیست؟به او گفته شد:احدی را ننگرد جز این که بگوید او از من بهتر و پرهیز گارتر است.(تحف العقول،ص447)

امام رضا(ع) می فرمایند:

مومن،مومن واقعی نیست،مگر آن که سه خصلت در او باشد: سنتی از پرودگارش و سنتی از پیامبرش و سنتی از امامش.اما سنت پروردگارش ، پوشاندن راز خود است، اما سنت پیغمبرش،مدارا و نرم رفتاری با مردم است،اما سنت امامش صبر کردن در زمان تنگدستی و پریشانی.اصول کافی ج 3، ص33

چه کسی از علی شایسته تر است تا قلسفه شهادت را تفسیر کند؟

شهادت رسواگریست

شهادت افشاگری و روشنگریست

شهادت عیان کردن و بیان کردن است

شهادت آشکار ساختن تمامی آن چیزهایی است که انکار کرده اند

شهادت بیاد آورنده همه آنچه است که به فراموشی سپرده اند

شهادت روشنگر همه حقیقتهای کتمان شده است

شهادت رسوا گر پنهان کاران و دسیسه بازان است

شهادت رسوا گر قدٌاره بندان همه تاریخ است

شهادت جهاد حق پرستی در عصر نتوانستنهاست

شهادت از آنِ زمانی است که حق خلع سلاح شده است

و شهادت نشان از چگونه زیستن و چگونه مردن است

شب قدر از نظر ظاهر مثل هرشب دیگر تاریک وسیاه است.

اما از نظر ارزشهای زمانی با دیگر شبها بسیار متفاوت است،همین چند ساعت از تمام تاریخ قیمتش بیشتر است،چرا که در این شب به امر خدا روح و فرشتگان از همه سو در حال فرود آمدنند. قیمت بالای این شب بخاطر ایجاد ارزشی است که می آفریند.،تقدیر تازه ای که می آفریند،دگرگونی که در انسانها ایجاد می شود،انسانهای تازه ای که بوجود می آورد، اندیشه های زیبایی که خلق می کند، و نزدیکی بیشتر انسان با خالق و معبودش،شب نزول قرآن،شبی پر از برکات الهی و.....، و این همه زیبایی در این شب همانند انفجار نوری است که در دل شب تاریک همانند خورشید می درخشد و ارزش این شب را بالا برده است.

 ماه رمضان نهمین ماه از ماههای قمری وبهترین ماه سال است.

 ماه رمضان از ریشه (رمض) وبه معنای شدت تابش خورشید بر

 سنگریزه است. می گویند چون به هنگام نام گذاری ماههای

 عربی ، این ماه در فصل گرمای تابستان قرار داشت،ماه(رمضان)

 نامیده شد، ولی ازسوی دیگر،(رمضان) از اسماء الهی است.

 این ماه،ماه نزول قرآن و ماه خداوند است و شب های قدردرآن

 قرار دارد.فضیلت ماه رمضان بسیارزیاد ونامحدود است.ماه رمضان

 ماه خداوند،ماه نزول قرآن وازشریف ترین ماههای سال است.

 دراین ماه درهای آسمان و بهشت گشوده ودر های جهنم بسته

 می شود،وعبادت دریکی از شبهای آن (شب قدر ) بهتر از عبادت

 هزار ماه است.رسول خدا (ص) در خطبه شعبانیه خوددرباره فضیلت

 و عظمت ماه رمضان فرموده است:(ای بندگان خدا! ماه خدا با برکت

 ورحمت و آمرزش به سوی شما روی آورده است،ماهی که نزد

 خداوند بهترین ماه ها است،روزهایش بهترین روزها،شبهایش بهترین

 شبها وساعاتش بهترین ساعات است.برمیهمانی خداوند فراخوانده

 شدیدوازجمله اهل کرامت قرار گرفتید).در این ماه نفس های شما

 تسبیح،خواب شما عبادت،عمل هایتان مقبول و دعاهایتان مستجاب

 است.پس با نیت ای درست و دلی پاکیزه،پرودگارتان را بخوانید تا

 شما را برای روزه داشتن وتلاوت قرآن توفیق دهد.

 بدبخت کسی است که از آمرزش خدا در این ماه عظیم محروم گردد.

 با گرسنگی و تشنگی در این ماه به یاد گرسنگی وتشنگی قیامت

 باشید. آن گاه پیامبر اکرم(ص) وظیفه روزه داران را بر شمرد و از

 صدقه بر فقیران، احترام به سالخوردگان ترحم به کودکان،صله ارحام،

 حفظ زبان وچشم وگوش از حرام، مهربانی به یتیمان ونیز عبادت و

 سجده های طولانی، نماز،توبه،صلوات،تلاوت قران و فضیلت اطعام

 در این ماه سخن گفت.

ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دل رمیده ما را انیس و مونس شد

میلاد پیامبر اکرم (ص) زمانی به وقوع پیوست که ابرهای تیره و تار جاهلیت سراسر شبه جزیره عربستان را فرا گرفته بود؛کردارهای زشت و ناروا،کارزارهای خونین، گسترش یغما گری،فرزند کشی،هرگونه فضائل اخلاقی را از میان برده ، و جامعه عرب را در سراشیبی عجیبی قرار داده بود،فاصله مرگ و زندگی آنان ، بیش از حد،کوتاه شده بود.در این هنگام ستاره صبح سعادت دمید،و آن محیط تاریک،بامیلاد مسعود رسول اکرم (ص)روشن شد،واز این راه مقدمات تمدن و پیشروی و سعادت یک ملت عقب افتاده پی ریزی گردید،طولی نکشید که شعاع این نور سراسر جهان را روشن ساخت و اساس علم و دانش و تمدن در تمام نقاط جهان پایه گذاری گردید.

در همین رابطه (برنارد شاو – متفکر و نویسنده نامی انگلیس) می گوید: من شریعت محمد(ص) را عمیقاً زیر نظر قرار دادم وبا موشکافی در آن تأمل و غور کردم ودریافتم که دورترین ادیان جهان از عوامل خطرناک کینه طبقاتی و نژادی دین اسلام است وبس.من عقیده راسخ دارم که اگر امروز شخص شخیص محمد(ص) زمام امور جهان را به دست گیرد و همه ملتها طاعتش را گردن نهند، صلح جهانی بر عالم حکمفرما خواهد شد. اروپا در قرن بیستم قدمی فراتر گزارده به طوری که نزدیک است به مهر و علاقه خود نسبت به آئین محمد(ص) آشکارا اقرار نماید و در قرون آینده در این راه گامهای برجسته دیگری بر می دارد. چنین به نظر می رسد که مشکلات و دشواریهای جهان حل نخواهد گردید و سعادت و آسایش بشر میسر نخواهد بود مگر از راه آئین محمد(ص) و بس.

و در ادامه می گوید: من پیشگوئی می کنم که اسلام در آینده دین جهانی خواهد شد.

از رحمت خدا دور است آن بی صلاحیتی که با ظاهر سازی و تصنع ، پست مدیریت را اشغال کند یا چنین فکری را در سر بپروراند. (امام صادق ع)                                                                     

در هر جای جامعه که دین به معنای واقعی کلمه وارد شده و درست عمل کرده،نتیجه درستی هم عاید شده است.اما بر عکس آن نقاط ضعف هایی که در گوشه و کنار دیده می شود و اعتراض مردم را بدنبال دارد،دقیقاً همان جایی است که مسئولین و یا حتی خود ما به چارچوب دین وفادار نبودیم و فاصله گرفتیم.

باید قبول کنیم که در مواقعی متاسفانه مسئولین و یا مدیران اجرایی برای پوشاندن ضعف های خودشان و توجیه عملکردشان در پشت دین سنگر گرفته و از دین خرج می کنند.

و یا حتی این جسارت را به خود داده اند که از مشروعیت نهاد ولایت فقیه هزینه کنند تا بدین وسیله ناکارآمدی خودشان را بپوشانند.و این همان چیزی است که واکنش منفی ایجاد میکند. اما در صورتی که معلوم شود بسیاری از رفتارهای فعلی مسئولین دینی نیست و از جانب  دینداران و روحانیت به این اعمال و رفتارهای مسئولین اعتراض شود باز میتوان  امیدوار بود که دین نقش مثبت خود را در جامعه خواهد داشت و جریان دین گریزی روند معکوسی پیدا کند.اما بنظر میرسد که اراده ای در بعضی از مسئولین ایجاد شده است که هر مخالفی را محکوم کنند وکنار بگذارند و با خیالی آسوده ادعا می کنند که همه چیز خوب و مطلوب است.اما این را همه باید بدانند که سکوت خوب نیست زیرا سکوت برای یک حامعه زنده نیست در جامعه ای که سکوت است آن حامعه را یک حامعه مرده می نامند نه یک جامعه زنده وپویا.در یک جامعه زنده افراد آن جامعه باید حرف بزنند و حتی گاهی فریاد بزنند در غیر این صورت اگر فریاد زدن و حرف زدن را از جامعه بگیرند آن جامعه دچار یاس و نا امیدی می شود و آن جامعه ای رو به جلو نمی باشد.بنابراین نمیتوان از مردم خواست که نفهمند و جلوی نقد آنها را گرفت.زیرا این اعمال باعث می شود که روح اسلامی و اسلام خواهی از جامعه دور شود.

امام خمینی(ره) در جایی فرموده اند:تخطئه از الطاف خفیه الهی است. حتی در جایی که دولت جمهوری اسلامی میتواند با سعه صدر و تحملی که از خود نشان می دهد برخورد سازنده،منصفانه و عادلانه ای نشان دهد و اگر هم نقدی غیر معقول ، غیر مستدل است، جواب دولت،مستدل و روشن باشد.

نتیجه چنین رویکردی از طرف دولت این است که عیب های دولت برطرف خواهد شد.و هم اینکه ظرفیت نقد پذیری دولت چه در خصوص نقدهای وارده و چه غیر وارد به رخ کشیده می شود. ضمن این که مقوله نقد و نقد پذیری در جامعه ارتقا پیدا خواهد کرد.

 مهم ترین شعار امام حسین(ع) ، شعار عزت بود.فرمودند که آدم های فرومایه و

پست می خواهند عزت ما را بگیرند و ما را دچار ذلّت کنند:

آن انسان بی ریشه و بی اصل،من را بین دو کار مخیر کرده،بین اینکه کشته شوم

(با عزت) و (زنده بمانم ) با ذلّت،دور است از ما پذیرش ذلّت.

منظور حضرت این است که آنها خواستند ما تابع خواسته ها و هوس های آنها

باشیم و در مقابل خواسته های باطل آنان تسلیم شویم.

حضرت اینها را مظاهر ذلت می دانند و با آنها بیعت نمی کنند زیرا که بیعت با

چنین گروهی مساوی با ذلّت است.

از نظر امام حسین (ع) زمانی عزت محقق است که جامعه ارزش های خود را

لکه دار نبیند و بتواند،بدون مانع، آرمانهای بلند و والای خودش را ادامه دهد.

همچنین جامعه بتواند ارزشهای خود را نمودار سازد و ناگزیر نباشد که زیر فشار

دیگران از اهداف و غایات مدّنظر خود،دست بردارد.

بنابراین از دیدگاه امام حسین (ع)،عزت آن است که انسان آزاد باشد تا بتواند

آرمان های بلند خود را نمایان ساخته وبه آنها جامه ی عمل بپوشاند و موانعی

را  هم که سر راه این آرمان ها قرار دارد ، به سر پنجه ی تدبیر از سر راه بردارد

و توان رفع این موانع را هم داشته باشد و دیگران را هم در این مسیر با شکوه

راهنمایی کند.

السلام  علی ابن خاتم الانبیاء

سلام بر فرزند آخرین پیامبران

السلام علی ابن سید الاصیاء

سلام بر فرزند آقای جانشینان

السلام  علی ابن فاطمه الزهراء

سلام بر فرزند حضرت فاطمه زهرا

السلام  علی ابن سدرت المنتهی

سلام بر فرزند بالا ترین مکان در بهشت

السلام علی المرمل بالدماء

سلام بر کسی که در خونش غلتید

السلام علی المهتوک الخباء

سلام بر کسی که خیمه گاهش هتک حرمت شد

السلام علی قتیل الادعیاء

سلام بر کشته شده به دست حرام زادگان

السلام علی من بکیته ملائکه السماء

سلام  بر کسی که فرشتگان آسمان بر او گریستند

السلام علی من ذریته الازکیاء

سلام بر کسی که فرزندانش پاک ترین و ناب ترین انسان ها بودند

السلام علی الجیوب المضرجات

سلام بر آن گریبان های به خون آلود

السلام علی الشفاه الذابلات

سلام بر لب های خشکیده

السلام علی النوفس المصطلمات

سلام بر جان های قطع شده

السلام علی الاجساد العاریات

سلام بر پیکرهای  عریان شده

السلام علی الاعضااءالمقطعات

سلام بر عضوهای بریده شده

السلام علی الرووس المشالات

سلام بر سرهای به نیزه رفته

السلام علی علی الکبیر

سلام بر علی اکبر

السلام علی الرضیع الصغیر

سلام بر آن شیر خوار کوچک

السلام علی الابدان السلیبت

سلام بر بدن هایی که (جامه های آنان) به تاراج رفته

السلام علی المجدلین فی الفوات

 سلام بر روی زمین افتادگان در بیابان ها

السلام علی المدفونین بلا اکفان

سلام بر  خاک سپرده شدگان بی کفن

السلام علی الرووس المفرقت عن الابدان

سلام بر سرهای جدا شده از بدن ها

السلام علی المغسل بدم الجراح

سلام بر کسی که با خون جراحاتش شستشو داده شد

السلام علی المنحور فی الوری

سلام بر او که جلو روی همه مردم سرش را از تن جدا کردند

السلام علی المقطوع الوتین

سلام بر آن که رگ گردن مبارکش بریده شد

السلام علی الشیب الخضیب

سلام بر آن محاسن خون آلود

السلام علی  الثغر المقروع بالقضیب

سلام بر آن دندان مبارکی که با چوب (خیزران)کوبیده شد

فلئن اخرتنی الدهور  و عاقنی عن نصرک المقور  ولم اکن لمن حاربک محاربا و لمن نصب لک العاوت مناصبا  فلاندبنک صباحا و مساء  و لابکین لک الدموع دما  حسرت علیک و تاسفا  علی ما دهاک  و تلهفا حتی اموت بلوععت المصاب و غصت الاکتیاب

پس اگر روز گار مرا از زمان تو دور داشته و مقدرات مرا از یاریت به تاخیر افکنده  و نبودم که با جنگجویانی  که به جنگ تو آمدند بجنگنم  و با دشمنانت بستیزم  لیکن هر صبح و شام بر تو ناله م زاری می کنم و به جای اشک برایت خون می گریم  از حسرتی که بر تو می خورم و تاسفی که بر رنج تو دارم و در سوز و گداز می مانم  تا زمانی که از این مصیبت و غصه  و اندوه بمیرم

گزیده ای از زیارت ناحیه مقدسه امام زمان عجل الله تعالی فرجه کتاب صحیفه مهدیه