آیا شنیدی که می گویند هرکی از پول گذشت از پل گذشت.
اما مطلب ذیل چنین چیزی نمی گوید ، شما چی؟
هرچند همه به دنبال پول هستند و آن را برای گذران زندگی لازم می دانند ولی بسیاری بر این باورند که پول چیر خوبی نیست.آنها حتی از داشتن پول زیاد،احساس گناه می کنند.بعضی عقیده دارند که پول مسبب تمام جنایات و قتل هاست.عده دیگری،فقر و نداری را به معنویت ربط می دهند. آنها معتقدند که در این دنیا باید سختی و رنج های زیادی متحمل شد.رفاه و آسایش متعلق به دنیای دیگر است. اما این افکار و عقاید بر خلاف اراده الهی است. خداوند دوست ندارد مافقیر و بیچیز باشیم. فقر جزئی از سرنوشت ما نیست بلکه حاصل باورهای فقیرانه ماست.« ما فقیر هستیم اما مسبب آن خداوند نیست.»خدا به ثروت و نعمت نزدیک تر است تا فقر و تنگدستی،یکی از مذهبی ترین دستورات ، ثروتمند شدن است.پول ، میوه ممنوع نیست؛ پول ، چرک کف دست نیست؛ پول« تجلی رحمت الهی است.» در دنیایی که خداوند همه چیز رابرای ما آفریده ، ابر و باد و ماه و خورشید و فلک را در اختیار ما گذاشته و ما را بر خوردار از توانایی های لازم برای ساختن زندگی توام با رفاه و آسایش و لذت بردن از ثروت های خدادادی کرده است. فقر ، مایه افتخار و ایمان نیست بلکه جزء بزرگترین گناهان است و ما روزی به خاطر نداری و بی پولی هایمان و رنج های ناشی از آن ، مورد مواخذه قرار می گیریم.
