... به نظر من آخرت هر شخصی مثل کتابی است که به وسیله خود او نوشته می شود. البته این نوشتن با قلم و کاغذی که می دانیم انجام نمی گیرد. بلکه این اعمال ماست که به کتابی تبدیل میشود. پس اگر خوب نوشتی یعنی اعمال خوبی داشتی و با دست پر به آن دیار باغی می روی و با خوشحالی توی صف می ایستی که نشان همه بدهی اما اگر خوب ننوشتی و یا اصلا ننوشتی یعنی اعمال انجام ندادی و کتاب آخرتت از اعمال خوب خالی بشد باید با حالت خجالت زده و مضطرب در صف بایستی و نمی تونی عم انتظار داشته باشی که دستت رو بگیرن چرا که تو هم توی دنیا سعی نکردی دست کسی را بگیری.